دیگر نمی توانم ظلماتت را روشنی بخشم

به نظر می رسد تمام عکسهایم در سفیدوسیاه محو شده باشد

خسته می شوم و زمان در برابرم از جنبش باز می ماند

و اینجا روی نردبان زندگی ام یخ زده ام

خیلی دیر شده تا خود را از سقوط حفظ کنم

شانسم را ازموده ام و شیوه زندگی ام را عوض کرده ام

و لی تو مقصودم را در دیدار به اشتباه دریافتی

در را بستی و مرا خیره از نور رها کردی

مگذار خورشید بر من غروب کند

هر چند خودم را جستجو می کنم....اما همواره کسی دیگر را می بینم

تنها مب گذارم رایحه ای از زندگیت در هوا بپیچد

اما از دست دادن همه چیز همچون غروب آفتاب بر من است

نمی توانم کلام رومانتیک مناسب را بیابم

ولی یکبار مرا ببین و احساساتم را دریاب

تنها چون موجبات آزارت را فراهم می سازم... از من دست نکش چون جراحاتی دارم که برای ترمیم به عشق نیاز مندند. 

                                                                             حسن پرنده....??/??/??