آن شب انگار سحر گم شده بود

پشت اندوه سراسینه باد

شب کوچ تو از این پنجره ها

شب طولانی ماه

آن شب انگار شب حادثه بود

و همان سایه سنگین غرور

بغض ویران مرا پنهان کرد

و تو رفتی که دگر هیچ شبی باز نگردی

چشم من خیره به راهت

شب و روز به امیدی که تو از راه بیایی

و ببینی

همه پنجره ها بی تو شکستند

شب کوچ تو از این دلهره ها

شب طولانی ماه

مگر از بودن من باز دل آزرده شدی تو

که سراسیمه از آن لحظه گذشتی

چشم من خیره به راهت شب و روز

به امیدی که تو از راه بیایی

و ببینی

که دگر از من و بیداد خزان

نیست نشانی...